Væta

Old Norse Dictionary - væta

Meaning of Old Norse word "væta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

væta
u, f. wet, sleet, rain, Stj. 17; væta var á mikil um daginn, Ó. H. 107; vóru vætur miklar bæði nætr ok daga, Fms. x. 14; væta ok þoka, Eg. 128; sem væta má granda, K. Á. 176; má skíra í hverskyns vætu er ná má, n. G. L. i. 12; ausa saur eða vætu, Jb. 101; vætu-lopt, the atmosphere, Stj. 17; vætu sumar, a wet summer, Ann. 1211.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

f.
feminine.
L.
Linnæus.
n.
neuter.

Works & Authors cited:

Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back