Tröð

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

tröð Old Norse word can mean:

tröð (trǫð)

f., gen. traðar, pl. traðir; [akin to troða]:—in the Norse, a piece of fallow land where cattle are kept grazing; ef maðr leggr tröð sína við akr eða eng annars manns, þá skal hann hverfa garði gildum um, Gþl. 407; af jörðu skal leggja fjórðung í tröð (trod Cod.), vetrar-myki alla skal reiða í tröð (treðe, v. l.) þar sem ómykjat er … en ef tröð er mykjat, n. G. l. ii. 110 (tröð, tröðin, i. 240, l. c.); this sense remains in ör-tröð, in ganga í ör-tröð, a pasture overcrowded with sheep or cattle.

tröð (trǫð)

II. in Icel. sense, a pen for cattle during the night; traðir vóru fyrir ofan garðinn á Hlíðarenda, ok námu þeir þar staðar með flokkinn, Nj. 114; graðungr einn í tröðinni … í því stóra byrgi, sem nauta-hjörð föður hans stóð inni um nætr, Karl. 550; reka fénað lausan í hús inn eða tröð, Jb. 264; þeir menn er sambeit eiga upp á Völl skulu hafa í tröð fé sitt upp frá Ólafs-messu, Vm. 18.

tröð (trǫð)

2. in mod. usage, traðir means a lane leading up to the houses, which in old writers is called geil, q. v.; það kemr maðr ríðandi heim traðirnar.

tröð (trǫð)

III. in local names, Traðir, Traðar-holt, Landn., Fs.

tröð (trǫð)

COMPDS: traðargarðr, traðarlag, traðastaðr.

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, tröð may be more accurately written as trǫð.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᚱᚢᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements