Þrífa

Old Norse Dictionary - þrífa

Meaning of Old Norse word "þrífa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þrífa Old Norse word can mean:

þrífa: pres. þríf; pret. þreif, þreift, þreif; pl. þrifu; part. þrifinn:—to clutch, grip, grasp, to take hold of suddenly or violently; hann þreif upp spjót, Nj. 8; hann þreif til hennar, Eg. 193; Hallfreðr þreif til hans ok keyrði undir sik, Fms. ii. 60; hann þreif til Þorsteins, Fs. (begin.); hann finnr barnit, þrífr upp síðan ok kastar í stakk sinn, Finnb. 214; hann þreif í feldinn stundar-fast, Grett. 114, 118; þrifu þeir þjóðgóðan, Am. 61; hann þreif um fótinn, Fms. viii. 368, v. l.; hann þrífr í tána, Hrafn. 15; þars vér á Þjaza þrifum, Ls. 51, 52, and passim.

þrífa: B. Prob. an altogether different word, arrd only used in the reflex. form, þrífask, þreifsk, þrifisk:—to thrive; hann bað hann ílla fara ok aldri þrífask, Nj. 19; engi fylkis-konungr þreifsk í landinu né annat stórmenni, Ld. (begin.); þá þrífsk hann ekki til skriðsins, Stj. 98; í hans kyni mundi allar þjóðir arf taka ok þrífask, be saved, Post. (Unger) 305, and passim in old and mod. usage.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚱᛁᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

begin.: beginning.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

mod.: modern.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Hrafn.: Hrafnkels Saga. (D. II.)

Ls.: Loka-senna. (A. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Post.: Postula Sögur. (F. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary