Sveipa

Old Norse Dictionary - sveipa

Meaning of Old Norse word "sveipa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sveipa Old Norse word can mean:

sveipa: ð and að: stray forms of an obsol. strong verb (svípa, sveip) are, pret. sveip, Rm. 18, Vkv. 23, Skv. 3. 13; pres. sveipr (for svípr), 3. 8; part. sveipinn (for svipinn), Fm. 42, FaS. i. 439 (in a verse); [cp. Engl. sweep; a Goth. sweipan may be assumed from midja-sweipans = κατακλυσμός, deluge; A. S. swâpan; Germ. schweben; cp. svipa, sópa]:—to sweep, stroke; hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér, stroked the hair with the hand, FmS. i. 180; sveipar hann þeim saman, Grett. 129 new Ed.; greip hann til hendinni, ok sveipði af sér flugunni, swept the fly away, Edda 70; hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér, FmS. i. 180; hann sveipaði at hendinni dúki þeim er …, BS. i. 188.

sveipa: 2. to wrap, swaddle; hann hafði sveipat at sér möttli einum, wrapped himself in a mantle, Stj. 492; lét hann S. (wrap, swathe) skipit allt fyrir ofan sjá með grám tjöldum, Ó. H. 170; hann sveipar sik í skikkju sinni, SkS. 298; þeir fundu barn sveipat líndúk, FmS. i. 112; fæddi hón barn, var þat sveift klæðum, Ó. T. 4; kona sveip ripti, Rm. 18; ok hana Sigurðr sveipr í ripti, Skv, 3. 8; þeir þógu því ok sveipðu þat (the corpse) líndúkum, FmS. v. 29; var kistan sveipð pelli, Ó. H. 229; lét ábóti þá S. líkit, Sturl. iii. 284; lík konungs var sveipað dúkum, FmS. viii. 232; en þær skálar sveip hann útan silfri, Vkv. 23; eldi sveipinn, wrapped in a sheet of fire, Fm. 42, FaS. i. (in a verse).

sveipa: II. to sweep, swoop; þeir sveipuðu (v. l. svipuðu) yfir ána, FmS. viii. 170; hann sveipaði til sverðinu, swept round him with the sword, v. 90; hann sveipar öxinni til hans, Fbr. 111 new Ed.; sveip sínum hug, ‘swooped’ turned his mind, Skv. 3. 13.

sveipa: 2. to be twisted; eitt er lýtið á, hárit er sveipt í enninu, a falling forelock on the forehead, Korm. 18; and the verse, hón kvað hári mínu sveipt í enni, id.

sveipa: 3. part. sveipandi (= svipandi), swooping, flaming; Cherub með sveipandu sverði, Gen. iii. 24.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚢᛁᛁᛒᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Sveipa (I)

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Engl.: English.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Goth.: Gothic.

l.: line.

m.: masculine.

obsol.: obsolete.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

v.: vide.

s. v.: sub voce.

v. l.: varia lectio.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

n.: neuter.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fm.: Fafnis-mál. (A. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Vkv.: Völundar-kviða. (A. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Ó. T.: Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary