Styrkr
Old Norse Dictionary - styrkrMeaning of Old Norse word "styrkr" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
styrkr Old Norse word can mean:
- styrkr
- m. [A. S. stearc; Engl. stark; Dan. styrke], strength, bodily strength; hann drakk eigi meira enn hann mátti halda styrk sínum, FmS. i. 82; eljan ok styrkr, vii. 228; reipi öruggligt til styrkjar, a rope strong enough, SkS. 420 B.
- styrkr
- 2. force, of war; sögðu at bændr höfðu gört meira styrk móti honum, FmS. ix. 496; spurt höfum vér hversu mikinn styrk þú hefir, i. 103; konungar sendu sinn styrk, Róm. 264.
- styrkr
- 3. help, assistance; leggja styrk með e-m, Nj. 7; með styrk e-s, FmS. vi. 25; e-m er S. at e-u, Eg. 44; lét hann þar sitja til styrks við sik, Orkn.; lið-styrkr, fé-styrkr.
- styrkr
- 4. the main strength; konungr sat löngum í Þrándheimi, þar var mestr styrkr landsins, FmS. i. 32.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛏᚢᚱᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Similar entries:
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Works & Authors cited:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)