Stökkva

Old Norse Dictionary - stökkva

Meaning of Old Norse word "stökkva" (or stǫkkva) in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

stökkva Old Norse word can mean:

stökkva (stǫkkva)
pres. stökk, pl. stökkvum; pret. stökk, stökkt, stökk, pl. stukku; subj. stykki; imperat. stökk, stökktú; part. stokkinn: also spelt with ey (steyqva): [Ulf. stigqwan; A. S. stincan]:—to leap, spring; stökkva hátt, to make a high leap, Fær. 57; hann stökk ofan ór loptinu, FmS. i. 166; þeir stukku upp, they sprang to their feet, Korm. 40; stukku þeir á skip sín, FmS. ix. 275; S. á hest, Karl. 261; þessi maðr stökk af bjarginu, FaS. iii. 197.
stökkva (stǫkkva)
2. of things, to spring, rebound; sverðit stökk af í braut á úlfliðinn á Moðólfi, Nj. 262; stökkr undan hold, of a blow, Grág. ii. 15; fótrinn stökk ór liði, the foot sprang out of joint, Ísl. ii. 246; sundr stökk súla, Hým. 12, hann stökk í sundr í þrjá parta, BS. ii. 127; hringrinn stökk í tvá hluti, sprang in two, Ld. 126; þar var stein-veggrinn helzt stokkinn, broken, Þiðr. 325; or Elivágum stukku eitr-dropar, Vþm. 31.
stökkva (stǫkkva)
3. to take to flight; margir stukku ór Noregi, FmS. i. 77; vetrinn eptir er hann hafði stokkit ór Noregi, 82; stukku þeir Hákon undan, vii. 270; úvinir stukku undan, vi. 24; stukku sumir at landi á brott, Eg. 20; stukku þeir feðgar til Gautlands, Nj. 8; stökk þá Hallgerðr til Grjótár, 218; stökk Þangbrandr til Noregs, Ld. 180; S. á flótta, FmS. v. 84.
stökkva (stǫkkva)
4. imperS., Flosa stukku aldrei hermðar-yrði, angry words never escaped him, Nj. 281; honum stökkr aldrei bros, he never smiles, of an earnest, austere man.
stökkva (stǫkkva)
II. to be sprinkled, cp.m. 31: in the part. stokkinn, bedabbled, sprinkled; sveita stokkinn, Fm. 32: blóði stokkinn, Hkv. 1. 15, 2. 6; Erlingr var þá á öfra aldri ok stokkit hár hans nokkut, his hair was sprinkled with grey, O. H. l. 54.

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, stökkva may be more accurately written as stǫkkva.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛏᚢᚴᚴᚢᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
imperat.
imperative.
l.
line.
m.
masculine.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
Ulf.
Ulfilas.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
impers.
impersonal.
n.
neuter.
pers.
person.
cp.
compare.
L.
Linnæus.

Works & Authors cited:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back