Skora

Old Norse Dictionary - skora

Meaning of Old Norse word "skora" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

skora Old Norse word can mean:

skora: að, (but skorðu, GS. 14), [Engl. to score], to make a score, incision; járnin skoruðu mjök at beini, FmS. xi. 288; af annan fótinn en skoraði mjök annan, Sturl. ii. 158; þar skorðu vit (we scored) blóð ór benjum, GS. 14; þeir skora sundr vegginn með bolöxum, Al. 148; skora sundr í miðju, FaS. iii. 343; þeir skoruðu af spjótskapti (scored a piece off) ok görðu þar af hæl, Slurl. ii. 181; þeir skora fætr á fílunum þar til er þeir falla, Al. 143.

skora: II. skora e-m hólm, prop. to ‘score’ or mark out a field for battle, hence to challenge to single combat, (rísta reit, to scratch the limits of a batile-fdd, see Korm. S.); skora á e-n, to challenge; S. á e-n til hólmgöngu, Dropl. 36, FS. 137; hann skoraði á Þorfinn til landa, Landn. 80; skora á mann til e-s hlutar, Eg. 494: also, skora e-m á hólm or hólmgöngu, to challenge to fight, Nj. 15, 36, Gísl. 78: skora e-n (acc.) á hólm, Grett. 40 new Ed., is less correct.

skora: 2. to call on, summon; hann skorar á Þorgerði, FmS. xi. 134; at þú skorir á hann, at hann rétti þitt mál, Dropl. 20: to urge, fast skorar þú þat, Ld. 334; konungr skorar þetta mál við hana sjálfa, FmS. xi. 4; skaltú S. við hann fast, 113; skorar konungr til við Hákon, hvárt …, 20; þótt þessir hlutir skoraði samvizkur manna á fornum landskap, BS. i. 733; þat skorar Búi í sættina, at …, FmS. xi. 86; einn er hlutr skoraðr til þess, 30; skoraði því Biskup þessa hluti, BS. i. 736; Þorvaldr skoraði þat í mót.

skora: III. to score, count by tallies; en er skorat var lið vóru nær þrettán hundruð, FmS. vii. 295; hann lét þá S. liðit, Orkn. 416, ix. 382 (v. l.); þá lét hann menn ganga undir stöng (he made the men pass under a pole), var lið skorat, FmS. viii. 320; skoraðir vóru sex tigir hundraða, 311; var þá skorat nær fjórir tigir hundraða manna, vii. 275; þá, var skorat tuttugu hundrað manna, 324; var skorat á hana (her, the ship) tvau hundruð manna ok átta tigir, viii. 198; þar vóru fyrst til skoraðir (mustered out) hirðmenn, Hkr. i. 310; skolu bændr skora görðir á hendr honum, to impose a levy on them. n. G. l. i. 200; var áðr skorat at hverjum Þórðr vildi ganga, Sturl. iii. 27.

skora: IV. reflex., skorask undan, to refuse, decline a challenge, Bárð. 179.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᚢᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Skora (I)

Abbreviations used:

Engl.: English.

gl.: glossary.

l.: line.

acc.: accusative.

m.: masculine.

n.: neuter.

pl.: plural.

prop.: proper, properly.

S.: Saga.

L.: Linnæus.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gs.: Grótta-söngr. (A. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Dropl.: Droplaugar-sona Saga. (D. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Bárð.: Bárðar Saga. (D. V.)

➞ See all works cited in the dictionary