Síðr

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

síðr Old Norse word can mean:

síðr

compar., answering to síð, q. v. [cp. Goth. seiþs = later]:—less: litlu síðr (síðarr Ed.) en hann, little less than he, Fb. ii. 23; er menn eigu síðr sakir við menn, Grág. ii. 137; á þeirra dómr at rofna er síðr hafa at lögum dæmt, i. 80; hann var kærr konungi, ok eigi síðr dróttningu, Fms. i. 99; eigi síðr enn þú, 216, x. 179 (in a verse); eigi síðr en í harðræðum, Nj. 263, Fb. ii. 38; engu síðr, no less, Fms. vi. 92; miklu síðr, viii. 21; en at síðr vóru menn sjálfráði fyrir honum, at…, it was so far from it, that even … (cp. Dan. end-sige, changing ð into g), Ó. H. 34; er þér at síðr fært með þessi orðsendingu, at ek hygg at…, 53; eigi at síðr, not the less; þeir héldu fram ferð sinni eigi at síðr, all the same, Fms. i. 228; eigi héldu Væringjar at síðr til bardaga, Fb. ii. 381; eigi því síðr, not the less, Stj. 158; þykki þér athygli vert, bóndi, hvar krákan flýgr?—Eigi er þat síðr, segir bóndi, not the less! (i. e. yes) said the man, Fms. vi. 446.

síðr

2. as a conjunction, lest; síðr þú Ásum öfund um gjaldir, Ls. 12; síðr oss Loki kveði lusta-stöfum, 10; síðr þitt (þic?) um heilli halir, lest men bewitch thee, Hm. 130.

síðr

II. superl. sízt, the least; er oss gegnir sízt, Fms. viii. 21; sem sízt, not in the least, Eluc. 122 (Ed.), passim.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᚦᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

• Síðr (III)