Sía

Old Norse Dictionary - sía

Meaning of Old Norse word "sía" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

sía
u, f. any glowing substance, esp. the molten metal in a furnace; sem síor flygi ór afli, Fas. i. 371; en þá er drómundrinn tók at loga, sá þeir svá sem logandi síor (thus, not sjór) hlypi í sjóinn, Orkn. 368; gneistum ok síum, Edda 4; síur ok gneista, 5; sólarinnar … er goðin höfðu skapat af þeirri síu er flaug ór Muspells-heimi, 7, járn-sía; þá tók Geirröðr með töng járnsíu glóandi … ok færir á lopt síuna, 61, Fms. vi. (in a verse); sem eðr lék utan ok innan sem ein sía, Bs. ii. 9.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

esp.
especially.
f.
feminine.
n.
neuter.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back