Rísta

Old Norse Dictionary - rísta

Meaning of Old Norse word "rísta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

rísta Old Norse word can mean:

rísta
pres. ríst; pret. reist, reist, reist, pl. ristu; part, ristinn; in mod. usage weak, pres. risti, Skíða R. 27; pret. risti, ristir, risti; part, ristr, which forms freq. occur on the Swed. Runic stones, e. g. rúnar þær er Bali risti, Baut. passim: [Dan. riste]:—to cut, slash; tak ál kvikan ok ríst hann, PR. 471; hón reist á mér kviðinn, Ld. 214; ok reist rifin öll ofan allt á lendar, HkR. i. 108; þá reist hann frá höfuðsmátt brynjuna í gögnum niðr, Sæm. 139, Skv. 1. 15; torfa var ristin ór velli, Ld. 58; kesjan reist ór skildinum, Eg. 378; Þormóðr reist í sundr línbrók sína, FbR. 60; Trausti reist af skyrtu sinni, Vígl. 68 new Ed.; ristu þeir sundr í strengi feldi sína, Ó. H. 152; þeir létu rísta árar á útborða, Fms. viii. 417; þat skyldi engan krók rísta, make no circuit, Ld. 96; Maríu-súðin (the ship) reist langan krók, cut a great curve, Fms. viii. 222.
rísta
II. to carve; Rafn lá í bekk ok reist spán, þvíat hann var hagr (carving spoons), Sturl. i. 140; ek hefi ristið (I have carved her image) á hepti mínu, Landn. 248 (in a verse); ristin röng, the carved ribs in a ship, Fms. vi. (in a verse); ríkula ristin rít, the richly-carved shield, vii. (in a verse).
rísta
2. to slice; rísta tvá reitu, Grág. i. 65; hann setr sporann við eyra Gunnari ok rístr mikla ristu, Nj. 82; R. sjá kili, Ht. 101; R. báru hlýri, Mork. 228 (in a verse).
rísta
3. to carve, scratch, of characters, Hm. 143, 144, Sdm. 6, 9–11, 15, 18; þurs ríst ek þér ok þrjá stafi … svá ek þat af ríst sem ek þat á reist, Skm. 36; R. rúnar, staf, rístum rún á horni, Eg. (in a verse); skal-at maðr rúnar rísta … tíu launstafi ristna, … Egill reist rúnar ok lagði undir hægindit, Eg. 566; Egill brá þá knífi sínum ok stakk í lófa sér, hann tók við horninu ok reist á rúnar, ok reið á blóðinu, ok kvað, 211; rísta tréníð, Grág.; þvíat allan þeirra kveðskap ok sameign höfðu þau ristið á speldi, Fas. ii. 551; hann reist með fingri sínum krossmark, 645. 69; at þú mættir yrkja erti-kvæði eptir Böðvar, en ek man R. á kefli, Eg. 605, Fb. i. 251; Gísli hafði kefli ok reist á rúnar, ok falla niðr spænirnir, Gísl. 67; tekr Gisli kefli, rístr á rúnar ok kastar inn, 45; mun ek kveða þar um kvæði, en þú skalt R. eptir á kefli, Grett. 144; eptir þat tekr hann at yrkja kvæðit, en þeir R. eptir á speldi, Fas. ii. 558; Íslendingr sá rúnar ristnar á kistunni, Fms. vi. 271; rúnar er ristið hafa Njarðar-dætr níu, Sól.: also passim on the Dan. and Swed. Runic stones.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚱᛁᛋᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.
Danish.
e. g.
exempli gratia.
freq.
frequent, frequently.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
R.
Rimur.
Swed.
Swedish.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Baut.
Bautil. (K. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Sæm.
Sæmundar Edda. (A, C. I.)
Vígl.
Víglundar Saga. (D. V.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Ht.
Hátta-tal. (C. I.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back