Líf

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

líf Old Norse word can mean:

líf

n. [see lifa; A. S. lîf; Engl. life; O. H. G. lîp; Germ. leben; Dan. liv]:—life; í lífi ælífa, Hom. 160; endalaust líf, 107; ráða af lífi, taka af lífi, to take away one’s life, Ó. H.; þér skulut öngu fyrir týna nema lífinu, Nj. 7; líf er í hjarta, FbR. 137, Hrafn. 28, and passim.

líf

2. gen. lífs, alive; þá reis hann upp lífs ok heill, 656 A. ii. 14; meðan hann er lífs, FmS. xi. 111, HkR. i. 141, ÞiðR. 21: allit., lífs eða liðinn, Karl. 535; lífs eða látinn, Fb. iii. 402; at þú látir okkr hvárki skiljask lífs né dauða, Ó. H. 208; lífs gjarna, with all my heart, MaR.; unna e-m sem lífi sínu, Skáld H. 7. 38: á lífi, alive; vera lífi minnr, to be ‘minus life,’ dead, Ísl. ii. 315.

líf

3. life, conduct of life; hreint líf, gott líf, passim in eccl. writerS.

líf

II. [Germ. leib], the body; bæði til lífs ok sálu, Barl. 19, 44; lífs ok sálar, body and soul, MaR.: esp. the waist, middle, hafði hann vafit klæðum um lífit, FaS. i. 508; a person, at svá fagrt líf skyldi svá kveljask, so fine a man, Barl. 149; annað er þar ágætt líf (a dear body) ætl’ eg hann heiti Sturli, Skíða R. 99; sótt ok skjálfti hristir þat auma líf, allt líf sýktisk af upp ok niðr (líf-sýki = diarrhœa), Thom.; ávöxtr lífs, the fruit of the womb, Lex. Poët., still used by eccl. writerS.

líf

COMPDS: lífsandi, lífsbjörg, lífsblóð, lífsbók, lífsbrauð, lífsdagar, lífsdyrr, lífsdægr, lífsendi, lífsgjarna, lífsgrið, líísgrös, lífsháski, lífshérað, lífshjálp, lífshræring, lífshvatr, lífskenning, lífsleiðindi, lífsmark, lífsmáli, lífsnæring, lífssaga, lífsstundir, lífstími, lífstré, lífsvanr, lífsván, lífsvegr, lífsæð.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᚠ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements